Guust : “Het zware verleden van Guust Flater.” Door Franguin en trawant Jidéhem
Het menselijk evenwicht is een mooi staaltje van technisch vernuft. Het is een automatisch proces gebaseerd op onze reflexen. Een groot aantal spieren functioneren als de spantouwen van een zeilschip, ze trotseren de zwaartekracht en verzekeren zo onze lichaamshouding. Groei, ontwikkeling, sport, stress, persoonlijkheid, ... stellen de stabiliteit van uw kind/ tiener soms ernstig op de proef. De taakverdeling tussen de houdingsspieren raakt ontregeld, waardoor het lichaam niet langer harmonieus rond zijn loodlijn schommelt. Het levert veleer een verwoedt gevecht met de zwaartekracht, net als een zeilschip dat in een storm terechtkomt. Lichamelijke en geestelijke ontwikkeling kunnen hierdoor in het gedrang komen."Als de mens permanent zijn evenwicht moet bewaken, zou zijn aandacht volledig opgeslorpt worden door fysieke fenomenen, dit ten nadele van zijn intellectuele ontwikkeling." (A. Thomas)
Wij zijn geen standbeelden, we zoeken balans.
Voeten, oren en ogen sturen een massa informatie over hun loodlijnen naar het brein. Al deze informatie dient in een recordtempo verwerkt te raken,
om evenwichtsverlies te detecteren en het lichaam aan te sporen tot actie om een val te voorkomen. Hoe hoger het tempo hoe groter de stabiliteit.
We moeten de mechanismen die ons rechtop houden uitdagen (= trainen). De proprioceptieve plank - een plateau dat op een cirkelvormige dop rust - is de sleutel tot dit grote balansspel.
Met het oog op een 'plank in balans' leren we eenvoudige oefeningen aan die dagelijks enkele minuten geoefend dienen te worden.
Gedurende enkele weken dergelijke spelletjes herhalen, leidt uiteraard snel tot verveling. Nochtans kan het brein enkel zo getraind worden om snel massa's info te verwerken, ONGEACHT de positie van ons lichaam
Om de trainingsresultaten te controleren en uw motivatie toch hoog te houden kan u de podo-posturoloog consulteren om via stabilometrie uw stabiliteit op te meten.
