Voorstel voor het verhogen van het comfort van het schoolgaande dyslexiekind.

<-- Klik hier voor de vragenlijst in te vullen

1. Het kind moet de vrijheid krijgen de klas te verlaten voor aangepaste zorg. Soms blijkt het klassikaal gebeuren onvoldoende in te spelen op zijn leer- en ontwikkelingsprocessen.
Als een kind begeleiding nodig heeft, moet dit in optimale omstandigheden kunnen verlopen... vermoeidheid, concentratieproblemen, hoge prikkelbaarheid kunnen enorme stoorzenders vormen.

2. Leg de spelregels uit: het doel is niet het werk te minimaliseren, maar om technieken te aan leren die zijn leer- en verwerkingsprocessen kunnen bevorderen
Het begrijpen van instructietaal vraagt zoveel inspanning en loopt zo traag dat de zingeving voor het kind verloren gaat en daarmee uiteraard ook de ontwikkeling van efficiënte strategieën.

3. Voorzie voor een toets extra tijd of beperkt de hoeveelheid vragen, dit betekent dat er rekening gehouden wordt met zijn beperking, zonder hem vooruit te schuiven t.o.v. de andere klasgenoten.
Hij zou moeten worden geëvalueerd op zijn werkhouding en inzet en niet op zijn non-competentie of zijn onhandige lees- of schrijfstijl.

4. Schrijffouten zouden niet bestraft mogen worden… een evaluatiesysteem dat rekening houdt met zijn probleem moet overwogen worden, zodat hij ondanks zijn progressie niet telkens met negatieve resultaten geconfronteerd wordt.
(vb het aantal fouten evalueren en geen algemeen punt toekennen)

5. Een fotokopie van een leesbare cursus zal nuttiger zijn om in te studeren dan een onleesbaar of half ingevulde bladzijde (die wegens het gebrek aan notitiesnelheid) het enige bruikbare studeermateriaal is.

6. Een audio-opname van een les kan een goede tussenstap zijn vooraleer we het kind zijn geschreven cursus laten instuderen, zo krijgt het de kans om aan autonomie te winnen.

7. Elke inspanning dient bekrachtigd en ondersteund te worden.

8. Een dyslexie-kind heeft niet de mentale capaciteit om uren ononderbroken te werken, de stress die hiermee gepaard gaat verstoord de balans niet enkel zijn/ haar balans, maar ook die van het gezin. Gericht werken gedurende korte periodes blijkt veel productiever.

9. Een goede band tussen school, het gezin, de logopediste en het kind is cruciaal, dit bespoedigd vaak de progressie en bevordert een coherent klimaat rondom het kind met dyslexie.

10. Benadruk elke vorm van vooruitgang, hoe gering die ook mag blijken. Ook niet-schoolse handelingen mogen op die manier geprezen worden.
Het kind met dyslexie is vaak heel gevoelig voor sferen, volgende bemerking kan hij/ zij missen als kiespijn… en zouden moeten omgezet worden in positieve handelingen

• Hij/ Zij is lui en levert geen enkele inspanning. De moeilijkheid ligt hierin dat de negatieve ervaringen zich zo opstapelen dat het moeilijk wordt voor het kind hier dagelijks mee geconfronteerd te worden.
• We moeten hem/ haar begeleiden en aanmoedigen voor zijn inzet en niet de focus leggen op zijn inefficiënte manier van werken.

Neem de tijd om samen met je kind te lezen (vb. elk een zin of een alinea), dit is heel wat efficiënter dan hem/ haar er telkens aan te herinneren aan het feit dat hij/ zij moet lezen. Daarenboven veroorzaakt constante inspanning veel te vaak een grote vermoeidheid