Instrumentele behandeling
Tijdens de voetverzorging staan huid- en nagelproblemen centraal. Door tijdig te screenen en het accent op de oorzaak van de klacht te leggen, pogen we klachten te voorkomen, in het bijzonder bij patiënten met diabetes, reuma of vaatlijden. Een instrumentele behandeling kan dus zowel preventief als curatief zijn. Voetproblemen als overmatige eeltvorming, likdoorns, kloven, ingroeiende nagels, verdikking of misvorming van de nagelplaat horen binnen het domein van de podologische voetverzorging.
Orthonyxie: nagelcorrectie via nagelbeugels
Bolle nagels kunnen pijnlijk worden als de randen of hoekjes in het nagelbed drukken. Zo’n nagel met een vreemde vorm is vaak lastig te knippen, een hoek wordt wel eens schuin geknipt om de pijn te verlichten. Helaas is een nagel die onzichtbaar verdwijnt in de nagelwal vaak een bron van ellende, met name ingroeiende nagels met pijnlijke infecties. Een afwijkende voet- of teenstand, foutief schoeisel met smalle of platte teenbox, maar ook druk- en schuifkrachten op de nagels bij het sporten kunnen aan de oorzaak liggen van heel wat ellende diep in de nagelwal. Een nagelbeugeltje (een draadje van chirurgisch staal) kan dwars over de nagel geplaatst worden en dwingt de nagelplaat tijdens het groeiproces langzaam tot een vlakkere vorm. Op vaste tijdstippen wordt de nagelbeugel verplaatst om de spanning te optimaliseren en de uitgroei van de nagel zo precies mogelijk te begeleiden.
Vilttherapie
Vilttherapie is een tijdelijke oplossing om een pijnlijke plaats op de voet te vrijwaren van druk en/ of wrijving. Vilt wordt op maat geknipt en t.h.v. de probleemzone geplakt, zo ervaart de patiënt onmiddellijk na het consult minder hinder t.h.v. een pijnlijke eeltplaque, likdoorn, wrat, wonde of bursitis.Vilttherapie gaat vaak vooraf aan het modelleren van een silicone-orthese of de opstart van zooltherapie. Toch wordt het niet alleen als testmiddel ingezet, maar blijkt vilttherapie bijzonder efficiënt op korte termijn. De patiënt wandelt wel vaker pijnvrij buiten.
Diabeteszorg
Diabetes-mellitus vergroot de kans op voetproblemen door de beschadiging van zenuwen en bloedvaten in de benen en voeten. Het wegebben van het gevoel in de voeten wordt soms te laat vastgesteld, waardoor kleine wondjes (blaren, kloofjes,…) vaak niet als pijnlijk aangevoeld worden en dus onopgemerkt blijven. Door problemen met de aan- en afvoer van het bloed komt de wondgenezing in gevaar, waardoor het risico op infecties toeneemt.
Een specialisatie van de podoloog is het screenen en behandelen van dergelijke risico-patiënten. PREVENTIE is hier het codewoord.
Afgestemd op de noden van de patiënt kan de therapie bestaan uit een halfjaarlijkse controle van de mobiliteit en de tastzin van de voeten. Waarbij risico’s in kader gebracht worden bij schade van de zenuwen en / of bij vaatlijden.
Druk- en wrijvingsfactoren worden in kaart gebracht en preventieve maatregelen worden vooropgesteld:
• De schoenen worden onder de loepe genomen en waar nodig bijkomend advies gegeven
• Een siliconenorthese kan de tenen of de voorvoet beschermen of de functie van de kleine voetspieren stimuleren zodoende een gezonde afrol van de voet te blijven garanderen. Het verlies van de tastzin heeft een nefaste invloed op het statisch en dynamisch evenwicht van de patiënt.
• Wondzorg wordt vaak versterkt door vilttherapie die een drukvrije zone beoogt. Het is vaak een eerste voorlopige therapie in afwachting van zooltherapie.
• MERK OP!
Een diabetespatiënt in het bezit van een diabetespas of die het zorgtraject volgt, kan mits een voorschrift van een arts twee maal per jaar genieten van een verhoogde terugbetaling door het RIZIV. De podoloog staat in voor de screening, voetverzorging of wondzorg indien vereist.